گال

گال یک بیماری مسری پوستی است که توسط حشره Sarcoptes Scabiei ایجاد می شود که در پوست فرو می رود و باعث خارش شدید می شود.

گال از طریق تماس مستقیم پوست به پوست یا به طور غیر مستقیم از طریق تماس با مواد آلوده (فومیت ها) منتقل می شود. تشخیص این وضعیت اغلب چالش برانگیز است، زیرا بسیاری از بیماران ممکن است فقط علائم ظریفی داشته باشند؛ با این حال، سایر بیماران ممکن است با خارشی شدید مواجه شوند که در طول شب شدیدتر هم هست.

 

معرفی

گال یک بیماری پوستی مسری است که در اثر هجوم کنه به وجود می آید.

کنه‌ی Sarcoptes scabiei پوست را سوراخ کرده و باعث خارش شدید می شود.این خارش به خصوص در شب بی امان است. تماس پوست به پوست، ارگانیسم عفونی را منتقل می کند؛ بنابراین اعضای خانواده و روابط پوستی بیشترین خطر را ایجاد می کنند. گال در سال 2009 توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) به عنوان یک بیماری پوستی نادیده گرفته اعلام شد و در بسیاری از کشورهای در حال توسعه یک نگرانی بهداشتی قابل توجه است. افراد آلوده نیاز به شناسایی و درمان فوری دارند زیرا تشخیص اشتباه می تواند منجر به شیوع بیماری، عوارض و بار اقتصادی بیشتر شود. کنه ای که باعث گال می شود Sarcoptes scabiei var است.

این بندپایان متعلق به راسته آکارینا است. متعلق به کلاس Arachnida، راسته Astigmata و خانواده Sarcoptidae است از نظر بالینی، به سه شکل ظاهر می‌شود: کلاسیک، ندولار، یا یک نوع پوسته‌دار مسری که گال نروژی نیز نامیده می‌شود. گال در لایه های پوستی و اپیدرمی انسان و همچنین حیوانات قرار دارد.

گال در سراسر جهان رخ می دهد و یک بیماری شایع پوستی است. هجوم این بیماری با نقب زدن کنه‌ی ماده در لایه‌ی شاخی پوست میزبان شروع می شود، جایی که تخم های خود را می گذارد. بعداً به لارو، پوره و بالغ تبدیل می شود. شکل کلاسیک گال ممکن است دارای جمعیتی از کنه ها در یک فرد باشد که بین 10 تا 15 موجود زنده است. در موارد گال کلاسیک، معمولاً ده دقیقه تماس پوست به پوست طول می‌کشد تا کنه‌ها به میزبان انسانی دیگر منتقل شوند.

انتقال بیماری همچنین می تواند از طریق انتقال فومیت، از طریق لباس یا ملحفه رخ دهد. این تظاهر گال اغلب با پلاک‌های هیپرکراتوتیک که می‌تواند منتشر یا موضعی در کف دست، کف پا و زیر ناخن باشد، ظاهر می‌شود. شکل گِره ایِ گال، گونه ای از فرم کلاسیک است. این فرم با گره های اریتماتوز با تمایل به زیر بغل و کشاله ران ظاهر می شوند. گِرِهَک ها خارش دار هستند و به عنوان یک آلرژی مفرط به کنه ماده در نظر گرفته می شوند. نوع پوسته‌دار این کنه، یعنی گال نروژی، می‌تواند تا میلیون‌ها کنه روی یک فرد داشته باشد. گال پوسته ای، در بیماریهای سرکوب کننده سیستم ایمنی، مانند دیابت، ایدز (HIV) یا کهنسالانی که دچار نقص ایمنی هستند، رخ می دهد. این چگالی بالا فقط نیاز به تماس کوتاه با بیماران و مواد آلوده برای ایجاد عفونت دارد. وضعیت ایمونولوژیک میزبان و میزان انتشار معمولاً تعداد کنه های آلوده را تعیین می کند.

 

 

 

شیوع

شیوع تخمینی گال در سراسر جهان 300 میلیون نفر در سال است. این بیماری در بسیاری از کشورهای در حال توسعه یک نگرانی بهداشتی قابل توجه است و در سال 2009 توسط سازمان بهداشت جهانی به عنوان یک بیماری پوستی نادیده گرفته شده اعلام شد. گال در مناطق جغرافیایی زیر شیوع بالایی دارد:

آفریقا، آمریکای جنوبی، استرالیا و آسیای جنوب شرقی.

در این کشورها عفونت های ثانویه با عوارض قابل توجهی همراه است. شیوع بالای این بیماری با فقر، وضعیت تغذیه نامناسب، بی خانمانی و بهداشت ناکافی مرتبط بوده و در بین کودکان و جوانان بیشتر شایع است.

شیوع گال در کشورهای توسعه یافته ممکن است به صورت پراکنده یا به صورت شیوع سازمانی در مدارس، خانه های سالمندان، مراکز مراقبت های حاد طولانی مدت (LTAC)، بیمارستان ها، زندان ها، خانه های سالمندان و مناطق پرجمعیت رخ دهد.

 

کنه‌های ماده بالغ تونل‌هایی به طول 1 تا 10 میلی‌متر در لایه‌های سطحی اپیدرم حفر می‌کنند و روزانه 2 تا 3 تخم می‌گذارند. کنه ها 30 تا 60 روز بعد می میرند و لارو ها بعد از تقریبا 2 تا 3 هفته از تخم بیرون می آیند. شایان ذکر است که همه گزینه های درمانی نمی توانند به تخمک های ذخیره شده در پوست نفوذ کنند اگر هجوم رخ دهد، پاپول ها ممکن است در عرض 2 تا 5 هفته ظاهر شوند. این پاپول ها تونلی یا کاما شکل با طولی از چند میلی متر تا 1 سانتی متر هستند.

 

یافته های موجود در معاینه، شامل خطوط سفید سرپیژینی است که نشان دهنده نقب زدن کنه است. محل‌های معمول نقب زدن کنه‌ها شامل چین چروک ها، زیر بغل، ناف، بین انگشتان، خط کمربند، نوک سینه‌ها، باسن، هاله پستان، چین های مچ دست یا روی ساقه آلت تناسلی است.

 

 

همه افراد علائم کلاسیک هجوم گال را نشان نمی دهند، که می تواند تشخیص عفونت را چالش برانگیز کند. بیماران ممکن است فقط علائم ظریف داشته باشند و سرنخ های معمولی مانند خارش شدید در شب را نشان ندهند.

عوارض احتمالی عفونت گال شامل:

• خارش مداوم
• بی خوابی
• عفونت باکتریایی ثانویه
• شیوع بیماری در جامعه

 

از طریق تماس با پوست، یا انتقال از طریق لباس یا ملحفه به سرعت از فردی به فرد دیگر سرایت می کند. مدیریت کردن شیوع این بیماری، شامل درمان سریع افراد آلوده، عدم تماس نزدیک با آنها و ضد عفونی کردن ملافه، حوله و لباس است. ایزوله سازی در محیط های شلوغ مانند بیمارستان ها برای جلوگیری از گسترش عفونت بسیار مهم است. ملافه، حوله و لباس فرد مبتلا باید در آب داغ (حداقل 75 درجه سانتیگراد) با ماشین شسته شود و با هوای گرم خشک شود.

 

 

درمان

صرف نظر از علائم، همه افراد نزدیک باید تحت درمان قرار گیرند تا از عفونت مجدد جلوگیری شود. بسیاری از ایالت‌ها درمان شریک تسریع شده را قانونی کرده‌اند که به پزشکان اجازه می‌دهد نسخه‌هایی را برای تماس نزدیک بیمار مبتلا به گال بنویسند. این قانون در صورتی اعمال می شود که گال در آن حالت یک عفونت مقاربتی در نظر گرفته شود. بیماران و افراد تماس نزدیک نیز باید ملافه ها، حوله ها و لباس ها را در زمان دریافت درمان ضد عفونی کنند.

 

عدم رعایت رژیم درمانی یکی دیگر از علل عفونت مداوم است. اگر کرم موضعی پرمترین گزینه درمانی است، باید در کودکان و بزرگسالان از گردن به پایین روی کل بدن استفاده شود. در نوزادان، کل بدن، از جمله سر، با کرم پرمترین درمان می شود. این کرم باید به مدت 8 ساعت روی بدن باقی بماند، شسته شود و یک هفته بعد دوباره استفاده شود. پرمترین اسکابیدال است و درمان دوم تضمین می کند که هر نقطه از دست رفته از درمان اول در درمان دوم پوشانده می شود. عواقب رایجی که بیماران از آن شکایت دارند خارش مداوم پس از درمان است که ممکن است به شکست درمان، تشخیص اشتباه یا اغلب تحریک پوست نسبت داده شود.

 

تشخیص عفونت گال و توانایی تشخیص این وضعیت برای مراقبت از بیمار بسیار مهم است. یک مطالعه نشان داد که 45 درصد از بیمارانی که گال تشخیص داده شده است، در واقع از شرایط دیگری مانند اگزما، درماتیت پاپولار، درماتیت تحریک‌کننده یا درماتیت تماسی رنج می‌برند. آموزش در مورد گال و ارائه آن برای همه ارائه دهندگان مراقبت های پزشکی، از جمله مراقبت های اولیه، پزشکی اورژانس، داروسازی و حتی پوست ضروری است.

 

داروسازان از کرم های موضعی برای درمان گال آگاه هستند و باید بتوانند با ترکیبات دیگر ترکیب شوند تا به طور موثر عفونت و خارش را مدیریت کنند. پیروی از دارو باید تشویق شود زیرا در بیشتر موارد، شکست ها به دلیل عدم رعایت رژیم درمانی است. پرستاران احتمالاً برای نظارت بر پایبندی به درمان، ارائه آموزش بیشتر به بیمار و خانواده و تعیین سایر افرادی که به درمان نیاز دارند، در خط مقدم خواهند بود. در نهایت، پرستار باید به بیمار آموزش دهد که چگونه گال را در خانه ریشه کن کند. این برای پایان دادن به چرخه آلودگی حیاتی است. گال یک مشکل مهم در بهداشت عمومی است و یکی از دلایل رایج شکست درمان، عدم رعایت رژیم درمانی است. علاوه بر این، بهبود شرایط زندگی، اجتناب از ازدحام بیش از حد و اجتناب از به اشتراک گذاری محصولات مراقبت شخصی می تواند احتمال تداوم این آفت را کاهش دهد.

 

بهترین راه حل

بهترین راه حل برای پیشگیری از گال، دستگاه دفع حشرات است. دستگاه های دفع حشرات با استفاده از فراصوت تمامی حشرات موذی، مانند: سوسک، ساس، پشه، مگس، مورچه، و حتی جانوران موذی مثل موش و مارمولک را از محیط شما دور می کند. این دستگاه از قرص استفاده نمی کند و هیچگونه ضرر و عوارضی برای سلامتی انسان و حیوانات خانگی ندارد. دستگاه دفع حشرات دافع الکتریک با کارکرد 24 ساعته، خانه شما را از حمله حشرات موذی ایمن نگه می دارد.